Week 8

Reisverslag week 8

Lieve mensen,

Na weer een week vol geweldige en bijzondere ervaringen, ben ik ontzettend dankbaar dat ik hier in Ambon Manise mag zijn! Naast dat ik het steeds meer naar mijn zin krijg in het weeshuis en de kids ontzettend lief en bijzonder zijn, mag ik ook genieten van het land van onze voorouders.
Zoals jullie al weten, zijn we naar we Seram geweest (waar o.a familie van mijn liefde Jordi woont). Tante Nona (de directrice van het weeshuis) moest daar heen om een aantal dingen te regelen en Ro en ik kregen de kans om mee te gaan. We hebben deze kans dan natuurlijk ook met beide handen aangegrepen :D
Vrijdagochtend zijn we rond 7.00 uur met de angkot vertrokken richting Tulehu, om daar vervolgens met de kapal cepat te vertrekken richting Seram. Rond 11.00 uur kwamen we aan in Amahai en daar stond de taxi al op ons te wachten. Toen hebben we gevraagd aan de chauffeur of hij wist waar de familie van Jor woonde en hij kon ons direct vertellen waar een oom en tante wonen. Nog geen 5 a 10 minuten verder, kwamen we al aan bij de oom en tante en hebben we even gedag gezegd. We werden meteen heel hartelijk ontvangen toen ik vertelde dat ik de vriendin van Jordi was. Helaas hadden we niet heel veel tijd om langer te blijven, aangezien tante Nona een afspraak had in Nua Nea met de (adoptie)vader van een van de kinderen in het weeshuis.
Zonder het te weten, stond ons een hele bijzondere ervaring te wachten. Toen we aankwamen in de kampung zijn we gaan lopen naar het huis waar we moesten zijn. De vader van een van de weeskinderen was er niet, dus werden we doorverwezen naar zijn zoon die verderop was. Hij en een aantal andere jongens en ooms zaten in een soort gezamenlijke kantoorruimte, waar ze zaten te wachten op bezoek. Tante Nona wilde ons graag de rumah adat en de baleo (groot houten huis op palen met de hand gemaakt en tevens dient als verzamelplek voor dorpsbesprekingen) laten zien, maar moest daar eerst om toestemming vragen bij de dorpsoudsten. Ze zaten allemaal op een rij en om de beurt ging we hen langs om een hand te geven en even gedag te zetten. Allemaal hadden ze een rode doek op hun hoofd, wat een bepaalde betekenis/ status heeft in het dorp. Nadat we goedkeuring hadden gekregen, bracht een familielid (van een meisje hierin het weeshuis) ons naar de rumah adat. Hij moest eerst weer een van de dorpsoudsten vragen of zij mee wilden gaan naar binnen, zodat hij naar binnen kon. Zonder de aanwezigheid van een van deze mensen mag er niemand naar binnen. Binnen heb ik foto’s mogen maken en hebben we informatie gekregen over het bestaan/ bedoeling van de rumah adat, de tradities, de voorwerpen met elk hun eigen verhaal etc. kortom over onze geschiedenis. Wat bijzonder en wat heeft me dat nog meer nieuwsgieriger gemaakt naar Maluku! Daarna mochten we kijken in de rumah adat ernaast, waar een van de opperhoofden was en werden we heel hartelijk als familie ontvangen. De oom gaf meteen aan dat we familie waren en we mochten plek nemen. We moesten wel binnen een bepaalde zone gaan zitten, omdat het gebruikelijk is dat vrouwen of mannen niet naast het hoofd gaan zitten maar buiten zijn zone. We hebben weer mogen luisteren naar de verhalen onder het genot van (een fruitsoort) Durian. Deze werd door een van de vrouwen opgehaald en de familielid die ons rondleidde hakte het fruit in stukken, zodat we het konden proeven. Op zich wel lekker, maar wel zwaar op de maag. De mensen leven in de natuur en met de natuur. Alles wat zijn doen, maken, eten etc. komt uit de natuur. Zij halen bijvoorbeeld geen mie in de supermarkt, maar maken alles zelf. Daarna heeft hij ons nog verschillende bomen en planten laten zien, wat zij eten of bijvoorbeeld tabak van maken.

Na ons bezoek in Nua Nea zijn we gaan eten in Masohi, TE HEERLIJKE ikan bakar met colo2 natuurlijk ;) Erg pedis (dat Ro met tranen in de ogen aan het eten was) maar te lekkerrr hmmm!
Toen we uitgegeten waren zijn we naar de kampung Ruha geweest. Dat was ook echt bijzonder om te zien, mensen die uit de bergen komen en leven met de gebruiken en gewoontes van vroeger. Huizen gemaakt van hout met rieten daken (gemaakt van sagu). We mochten zelfs een van de aparte ruimtes (rumah kecil) zien, waar vrouwen verblijven als ze in hun menstruatie periode zitten of als ze net bevallen zijn. Het is namelijk zo dat als vrouwen in hun menstruatie periode zijn of willen bevallen van een baby ze gedurende deze periode en totdat de baby een aantal maanden oud is, in een aparte ruimte moeten verblijven. (Dit ziet er uit als een kleine kamer naast het huis) De vrouw en de baby slapen hier en koken hier ook.
Tot slot zijn we nog langs Souhuku gegaan om een oom en tante van Jor te ontmoeten. We mochten even binnenkomen om een kopje thee te drinken en wat lekkers te eten ;).. We gaven aan dat we de volgende ochtend weer terug zouden gaan naar Ambon en de oom vertelde dat zijn zus morgen ook terug zou gaan en we elkaar bij de haven konden ontmoeten.
Langs Makariki zijn we weer terug gegaan naar ons resort, wat overigens simpel maar erg relaxed was. Het resort lag aan het water, waar je heerlijk kon zitten. Ze waren bezig met het bouwen van een uitgebreide horecagelegenheid over het water. ’s Ochtends hebben we daar even heerlijk gezeten om te genieten van de rust en de uitzichten. Toen nog even met mn skattie gebeld en natuurlijk verteld dat ik bij de schoonfamilie :P ben langs geweest. Daarna gedoucht, nog even geklets met z’n drieën op de kamer en daarna ben ik ook als een blok in slaap gevallen. De volgende ochtend kwam Jordi’s nichtje langs, die had inmiddels al gehoord dat ik in Seram was en mij gesmst had. Ze kwam wat brengen voor de fam in NL en gaf mij een armbandje als aandenken. Ze moest helaas ook weer direct door naar school, dus we ook niet veel tijd om even te kletsen.
Tante Nona moest nog wat dingen regelen voor een aantal weeskinderen, waarop Ro en ik nog even zijn gaan genieten op de steiger aan het water. Begin van de middag gingen we weer richting de haven en hebben we nog even wat lekkere dingetjes voor onderweg gehaald in de boot. Vlak voordat de boot vertrok kwam de oom (van Jor) aan met zijn zus waarover hij de avond ervoor verteld had. Kennis gemaakt met tante en zij kwam ons vergezellen onderweg naar Ambon. Toen we weer in Tulehu aankwamen, besloten we terplekke om naar Waai te gaan. Daar hebben Ro en ik de morea’s (of terwijl de heilige alen) mogen zien en vasthouden. Een van de kleinere alen heeft Ro gebeten hihi.. vlak daarna was Ro ook zo uit het water..
Weer terug in het weeshuis waren de kinderen weer blij om ons te zien en benieuwd naar alle foto’s. Ook omdat we ook bij de familie van een aantal van hen waren geweest.
Maandag zijn we naar pantai Liang geweest, we hadden daar afgesproken met de mensen die we ontmoeten hadden in het hotel. Echt super gezellig! We hebben lekker gezwommen, bootje gevaren, muziek gemaakt, gegeten natuurlijk en ze hebben mij kunnen helpen met het afmaken van het vertalen van mijn programma, die is nu zo goed als af :D
Ik ben gister begonnen met mijn programma en de kinderen vinden het erg leuk en zijn super enthousiast! Daarnaast ben ik sinds eergisteren begonnen met sporten. Elke ochtend ga ik met de jongens hardlopen, berg op en berg af pfffff ZWAARRRR maar goed moet toch wel een beetje aan mijn conditie blijven werken ;) De jongens zijn bezig met het maken van zakken die ze aan de bomen gaan hangen, zodat ik ze kickboksles kan geven..
Vandaag zijn Ro en ik langs Kusu kusu geweest om kennis te maken met oma Jos (de zus van opa Wim Pattiasina) en vrijdag gaan we de andere familieleden van Pattiasina bezoeken.
Nu is het tijd om af te sluiten aangezien het alweer half 1 ’s nachts is en morgenochtend om 5 uur de wekker alweer gaat om vervolgens fanatiek te gaan joggen met de kids ;)

Liefs Le

PS: Lieve Miguel, Anita & Sharlayne als jullie dit lezen van harte gefeliciteerd met jullie dochter en zusje! Ik wens jullie veel geluk samen en geniet lekker van elkaar! Over een maandje kom ik jullie kleine meid bewonderen ;) !