Week 9

Week 9

Lieve vrienden & familie,

Inmiddels alweer meer dan een week voorbij en afgelopen zondag kaka Ro weggebracht ..
Dat was wel ff balen, maar goed nog 3 weekjes en dan ben ik alweer terug in NL.
Ro en ik hebben er vorige week een gezellige week van gemaakt en zijn lekker gaan eten overal en nergens, geshopt (voor zover dat kon) en heel veel gelachen om onze te grappige fotoshoots met look a like poses hahahah :P
Verder is het hier in weeshuis een beetje chaos geweest. Het staf inclusief ma Nona (directrice) was een aantal dagen afwezig, waardoor alle kids hun eigen gang maar gingen.
Kinderen die niet naar school gaan, taken die niet worden uitgevoerd en meiden die wegblijven.. Pff wat voelde ik me even machteloos en wat maakte ik me bezorgd, daarnaast was ik ook nog alleen wat al helemaal niet lekker voelde.. Gelukkig belde mn nicht mij zondag op en die vroeg of ik zin had om op stap te gaan. Zij heeft mij opgehaald en we zijn toen naar Amplaz gegaan (overdekt winkelcentrum) daar hebben we even wat gegeten bij KFC en een beetje rondgehangen. (Waarschijnlijk doen veel jongeren dat hier als ze niks te doen hebben). Al gauw was ik het een beetje zat en zijn we naar Natsepa gegaan en hebben we lekker gechild in het zonnetje onder het genot van de heerlijke rujak :) …
’s Avonds ben ik met een aantal kinderen naar de kerk geweest. Niet iedereen kon mee, omdat de chauffeur die de kids normaal gesproken op komt halen niet kwam opdagen en z’n telefoon uit had. Niet alle kids wilden hun geld uitgeven aan vervoer of hadden geen geld meer, dus besloot ik maar om een aantal meiden mee te nemen die graag wilden gaan. Dat was wel fijn, omdat ik vanwege de sfeer in het weeshuis en het vertrek van Ro even niet lekker in m’n vel zat. Na de dienst werd ik wel weer heel lief opgevangen door de kinderen in het weeshuis. Ik kreeg veel knuffels van iedereen en ze probeerden me allemaal op hun eigen manier op te vrolijken. Inmiddels was nog niemand van het staf terug, dus hebben we er even een gezellige en late avond van gemaakt hihi..
Deze week is ma Nona en 2 andere stafleden weer teruggekomen. Het lijkt wel toevallig te zijn dat op het moment dat ma Nona weg is, al het staf ook weg is. Op het moment dat ma Nona terug komt is het staf ook weer aanwezig in het weeshuis. Een staflid is ontslagen, omdat ze zomaar was weggebleven en dit vaker is gebeurd. Een ander staflid komt nooit werken, maar wel elke maand zijn salaris ophalen dus die heeft een waarschuwing gekregen.
(Ik denk dan bij mijzelf waarschuwing???? Maar goed dat is mijn mening)
De meiden die zijn weggelopen zijn vandaag gevonden bij hun vriendjes en zijn opgepakt. Waarschijnlijk worden ze teruggebracht naar hun kampong, omdat ze al meerdere waarschuwingen hebben gekregen en niet meer terug mogen komen in het weeshuis. Ik ben iig wel blij dat ze gevonden zijn en dat er verder niks ernstigs aan de hand is.
Het is zo raar en zo anders hoe hier alles maar kan gaan. Ik besef me elke keer weer dat we het in NL echt goed hebben, ook m.b.t. de hulpverlening. Hier kan alles zomaar.. stafleden die wegblijven, kinderen die alleen worden gelaten en weglopen, kinderen die niet naar school gaan etc. In NL werken we met procedures, protocollen, regelingen etc. en daar mogen we echt blij mee zijn!
Gisteren heb ik mijn visum verlengd, weliswaar ging dit ook niet al te makkelijk..
Volgens hen was ik 3 dagen te laat, terwijl op mijn paspoort stond aangegeven dat m’n visum geldig was t/m 18 april. Oke dat werd dus bijbetalen :S Daarnaast moet ik allerlei formulieren inleveren en ondertekenen moest ik ineens een kopie hebben van het paspoort van mijn oom in Kupang, omdat hij degene was die de uitnodigingsbrief had gemaakt. Normaal gesproken is dit niet nodig, maar de oom vond het blijkbaar nodig om moeilijk te doen. Contact opgenomen met oom John en hij zou diezelfde dag of de dag erop een kopie faxen. Nadat alle nodige formulieren waren ingevuld en ik had betaald, werd mij verteld dat ik de volgende dag terug moest komen om mijn paspoort op te halen. Zo gezegd zo gedaan de volgende dag terug gegaan, bleek dat mijn oom het kopie nog niet had gefaxt.. Ik moest een kopie maken van het verlengde visum en daarna nogmaals contact opnemen met mijn oom om het kopie op te sturen. Ondertussen ben ik mijn visum gaan kopiëren en toen ik terug kwam had mijn oom nog niks gefaxt. Ik begon ‘m stiekem al een beetje te knijpen. Maar toen ik terugkwam bleek ineens dat het niet meer nodig was en het zo goed was gelukkig maar!!! Na al het drukke geregel een ticket gehaald Ambon Jakarta en een es pisang gegeten bij Pamuda. Een van de bekende tenten in Ambon, waar mensen komen voor de ijs. Een soort zoet goedje met ijs (geen schepijs, maar ijs van water) met banaan. Zelf ben ik er niet zo’n fan van..
Deze week ga ik weer aan de slag met de activiteiten en kickbokslessen.
Ik ga er nog even voor deze 3 weken, maar ik mis jullie allemaal ook wel hoor!!!

Tot snel lieve mensen!!!